Żyjące biblioteki Indii

Żyjące biblioteki Indii to próba rekonstrukcji przestrzeni kulturowej tradycji tekstu wedyjskiego w konkretnie wybranej społeczności postrzeganej poprzez historyczną zmianę a więc biblioteka nie tylko jako zaaranżowany i uporządkowany zbiór tekstów, ale także żyjąca w co najmniej dwóch znaczeniach: zawierająca się w pamięci ludzi, a zwłaszcza tworzonej przez nich (i wyobrażonej) społeczności, oraz podlegająca procesowi historycznej zmiany. Biblioteka ta stanowi podstawę funkcjonowania tradycji wedyjskiej w czasie historycznym, zapewniając dostęp do zasobu tekstów niezbędnych do zachowania kompetencji rytualnej, a przez to tożsamości społeczno-religijnej całej grupy.