Zeznanie

" [...] Czy przy­ka­za­nie „nie za­bi­jaj” obo­wią­zu­je każ­de­go, czy też Moj­żesz za­po­mniał o wy­jąt­ku dla władz sta­no­wych? [...]"

Wow! Nie spodziewałam się, że czytając powieść Johna Grishama pod tytułem "Zeznanie", będę płakała jaj bóbr. Bardzo emocjonująca historia.
"Zeznanie" to idealny wyciskacz łez. Ma ciekawą, mroczną i wciągającą fabułę. Dzięki temu nie da się oderwać od czytania. Akcja wartka z ciekawymi zwrotami.
Poznałam tutaj ciekawe osobowości. Mocno trzymałam kciuki za jednego osadzonego. Donté Drumma został skazany na śmierć za zabójstwo białej koleżanki z liceum. Oskarża się go również o jej uprowadzenie i zgwałcenie. Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Czy faktycznie ją uprowadził, zgwałcił i zamordował? On jest ciemnoskóry, a ława przysięgłych biała. Jakie miał szanse na inny wyrok? Czy można skazywać człowieka za tak okrutne czyny, skoro nie ma ciała? Nie ma ciała, nie ma dowodów, a wyrok jest. Nie rozumiem tego.
Pojawia się również Travis Boyette, przestępca seksualny. Jednym słowem potwór. Jest śmiertelnie chory i pragnie wyznać prawdę. Ta prawda mnie mocno zabolała, a jego osoba mnie mocno irytowała.
Czy Donté wygra walkę z czasem?
Dla kogo prawda będzie niewygodna?
Oprócz wymienionych wyżej postaci poznacie między innymi: pastora Ke­itha Schro­ede­ra, adwokata Robbiego Flaka i detektywa Kerbera.
Jeżeli lubicie wciągające thrillery prawnicze, to śmiało sięgnijcie po "Zeznanie" Johna Grishama. Za takie historie uwielbiam tego autora.
W tej książce autor przemyca pytanie: czy kara śmierci jest potrzebna? I tu mam dwie odpowiedzi. Z jednej strony jest bardzo potrzebna, żeby pozbyć się seryjnych morderców i gwałcicieli. Z drugiej strony nie jest potrzebna, ponieważ nie każdy winny jest tak naprawdę winny. Co się stanie, gdy niewinny człowiek straci życie, ponieważ zostanie niesłusznie skazany na śmierć? Kto mu wtedy zwróci życie? Zobaczcie, jak ten ogromny problem rozwiązał autor.
Czy sędziowie, prokuratorzy i gubernatorzy są bezkarni?
Cały czas przeżywam tę historię i nadal nie rozumiem, czemu w procesie poszlakowym, bez kluczowych dowodów można skazywać człowieka na śmierć. To powinno być surowo zabronione na całym świecie. A gdzie tu człowieczeństwo? Czy ludzie są gorsi od zwierząt? Po tej lekturze stwierdzam, że ludzie to prawdziwe bestie. Dla własnych celów są gotowi tuszować niewygodną dla nich prawdę.
Warto czytać książki Johna Grishama, żeby przeżyć niezapomniane emocje.