Jednym z najważniejszych współczesnych problemów w krajach rozwiniętych w tym w Polsce, jest postępujące starzenie się społeczeństw, z czym wiąże się szereg skutków, jakie wywołuje ono w różnych dziedzinach życia i funkcjonowania państwa. Należy do nich m.in. wzrost poziomu zachorowań na schorzenia typowe dla wieku podeszłego. Często są to współistniejące ze sobą choroby przewlekłe, wymagające przyjmowania przez chorego kilku leków jednocześnie. To z kolei rodzi ryzyko niepożądanych interakcji między lekami i powstania efektu polipragmazji, czyli sytuacji, w której stosowanie wielu leków nie wzmacnia efektu terapeutycznego, lecz zwiększa niebezpieczeństwo polekowych działań niepożądanych. W monografii autorzy - korzystając ze współczesnych doświadczeń niemieckich w zakresie zarządzania w ochronie zdrowia - przedstawiają oryginalną koncepcję wykorzystania informacji ze źródeł wtórnych, gromadzonych przez jednostki finansujące system publicznej opieki zdrowotnej, do identyfikacji pacjentów o podwyższonym ryzyku wystąpienia negatywnych konsekwencji wielolekowości. Zakres analizy przedstawionej w książce obejmuje zidentyfikowanie zjawiska polipragmazji i prognozę ryzyka jej wystąpienia u pacjentów o określonych charakterystykach.