Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji...

Któż z Was nie pamięta słynnej książki ""z pajacykiem"", czyli Programu psychostumulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju? Dla wielu terapeutów, specjalistów i nauczycieli był to drogowskaz, z którego korzystaliśmy w swojej pracy. Nakład książki był wielokrotnie wyczerpywany i wznawiany z uwagi na ogromne zainteresowanie. Dziś Autorki tego słynnego podręcznika zapraszają do nowej publikacji, która ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej ""Impuls"" pt. Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju.
Integralną częścią pracy terapeutycznej jest postawienie diagnozy, która stanowi bazę danych o tym, co dziecko lubi robić, jakie czynności dają mu radość, co potrafi, a co może sprawiać mu trudność. Skupienie się w działalności diagnostycznej na punktach pozytywnych dziecka pozwoli ukierunkować skuteczną pracę nauczyciela.
Diagnozowanie umiejętności i możliwości dziecka powinno odbywać się przede wszystkim poprzez zabawę. Zabawa jest przyjemnością, która pomaga mu radzić sobie ze wszystkimi trudnymi emocjami. Podczas zabawy dziecko uczy się twórczo przezwyciężać różne przeszkody. Zabawa jest jednocześnie naturalnym sposobem nawiązywania kontaktu zarówno między dziećmi, jak i między dzieckiem a dorosłym.
Według Lisy Miller, Deborah Steiner oraz Susan Reid (1996, s. 170)
[] umiejętność bawienia się wywiera bardzo duży wpływ na przyszły rozwój dziecka. A ten, kto w dzieciństwie, zachęcany [] może bawić się swobodnie i na różne sposoby, buduje sobie podwaliny pod przyszłe twórcze pokonywanie przeszkód, a nawet czerpanie z tych wyzwań życiowych przyjemności.
Dzięki różnym formom i rodzajom zabaw mamy szansę zbliżenia się do dziecka, stworzenia mu poczucia bezpieczeństwa, pozyskania jego zaufania i dostrzeżenia jego tzw. punktów pozytywnych. Możemy również poznać najskrytsze tajniki dziecięcej psychiki ukryte lęki, trudności, budzące się zdolności, zainteresowania, bazę wszelkich jego możliwości.
Najlepszym inicjatorem zabaw jest samo dziecko. To ono wie, czym i w jaki sposób chce się bawić. Rolą nauczyciela terapeuty, jako bacznego obserwatora i zarazem współuczestnika czynności, jest takie pokierowanie zabawą, by dziecko czerpało z niej przyjemność, a nauczyciel wiedzę diagnostyczną.
Uzupełnieniem prowadzonej przez nauczyciela terapeutę diagnozy mogą być diagnostyczne karty pracy. Narzędzie to musi być dostosowane do aktualnych możliwości i umiejętności dziecka.
W niniejszej książce przedstawiamy przykładowe zabawy i karty pracy do wykorzystania w procesie diagnozowania. Opracowane przez autorki propozycje mogą być zastosowane w różnorodnych sytuacjach, w zależności od inwencji nauczyciela terapeuty.
Sprzedaż Kart pracy w formie publikacji cyfrowej (lub płyty CD/DVD) będzie prowadzona poprzez stronę wydawnictwa: lmpuls od grudnia 2017 roku