Wspomnienia Tom VI

„W kolejnej poruszającej części wierszy Wspomnienia Jerzy Mościcki w melancholijnym tonie wspomina osoby bliskie jego sercu, przywołuje obrazy z lat dziecinnych, ale również pełnych małżeńskiego szczęścia i spełnienia. Rozprawia się z przeszłością i samotnością, by móc trwać w marzeniach, które przynoszą ukojenie i dają nadzieję. Pozwalają żyć. Przetrwać chociaż do jutra to cierpienie w samotności może ten następny dzień będzie lepszy od poprzedniego odszukać najwspanialsze chwile spędzone w przeszłości i cieszyć się z dnia przez los mi danego za marzenia los nie karze nam płacić to darmowe chwile które monotonię umilają w sennych marzeniach mogę swą utraconą radość zobaczyć i tych którzy przestali kochać i tych którzy nadal kochają to jedno pozostało codzienne o poranku marzenie nie żądam tego co życie dać mi i tak nie może ta chwila nadziei koi me serce i duszy daje ukojenie i przetrwać każdy dzień mi pomoże”