Współpraca międzyorganizacyjna w sektorze kreatywnym

Sektor kreatywny w ostatnich latach dynamicznie się rozwija, a współpraca międzyorganizacyjna - chociaż ważna w tym sektorze - nie była dotychczas szerzej rozpoznana, szczególnie w sztukach performatywnych oraz takich instytucjach kultury i sztuki, jak teatry. Tę lukę poznawczą wypełnia niniejsza monografia. Jednocześnie analizowanie funkcjonowania organizacji w oderwaniu od ich relacji z otoczeniem trudno racjonalnie uzasadnić, stąd współpraca międzyorganizacyjna oraz właściwe jej kształtowanie stanowią jeden z ważniejszych kierunków badawczych w obszarze zarządzania. Relacje kooperacyjne są pomocne w długofalowym rozwoju organizacji oraz budowaniu ich przewagi konkurencyjnej. Jak pisał William Shakespeare - "cały świat jest sceną, a aktorami ludzie", którzy stoją właściwie za każdą umową, transakcją, projektem czy spotkaniem. I to właśnie ci "ludzie pracujący razem jako jedna grupa potrafią dokonać rzeczy, których osiągnięcie nie śniło się nikomu z osobna" [Franklin Delano Roosevelt]. Zjawisko współpracy od lat przyciąga zainteresowanie badawcze i wciąż wywołuje żywiołową dyskusję akademicką. Wielu badaczy wiąże z nurtem relacyjnym w zarządzaniu strategicznym nadzieję na lepsze zrozumienie obserwowanych zjawisk, a dzięki temu, także na doskonalenie ich podstaw teoretycznych. Aktualnie wydaje się, że w tym ujęciu artystyczne działalności twórcze mają wciąż wiele ważnego, ale i niezwykle ciekawego do zaproponowania. Publikacja stanowi propozycję wydawniczą, która łączy koncepcje stricte biznesowe z obszarem kultury i sztuki. Kooperacja w sztukach performatywnych jawi się jako zjawisko złożone oraz wielowymiarowe. Do opisu i zrozumienia takich zjawisk wykorzystano, doceniane przez coraz szersze grono badaczy, podejście interpretatywne w projektowaniu, realizacji i analizie badań jakościowych. Warto wskazać, iż monografia posiada walory utylitarne, które mogą stanowić wartość dla praktyków zarządzania, bowiem w książce znajdziemy rekomendacje oraz zalecenia dla menedżerów instytucji kultury i sztuki, jak również osób zarządzających w innych artystycznych działalnościach twórczych sektora kreatywnego. Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Współpraca międzyorganizacyjna - sposoby definiowania, podziału oraz rezultaty 1.1. Pojęcie współpracy międzyorganizacyjnej 1.2. Kryteria podziału i rodzaje współpracy międzyorganizacyjnej 1.3. Korzyści i koszty współpracy międzyorganizacyjnej Rozdział 2. Wybrane teorie i koncepcje współpracy międzyorganizacyjnej 2.1. Przegląd teorii i koncepcji współpracy międzyorganizacyjnej 2.2. Teoria kosztów transakcyjnych 2.3. Teoria zasobowa 2.4. Podejście relacyjne i sieciowe Rozdział 3. Sztuki performatywne jako element sektora kreatywnego 3.1. Terminologia, geneza i charakterystyka sektora kreatywnego 3.2. Pojęcie i miejsce sztuk performatywnych w sektorze kreatywnym 3.3. Teatry jako podmioty sztuk performatywnych - klasyfikacja i charakterystyka Rozdział 4. Obszary i uwarunkowania współpracy międzyorganizacyjnej w sztukach performatywnych 4.1. Obszary współpracy międzyorganizacyjnej 4.2. Egzogeniczne uwarunkowania współpracy międzyorganizacyjnej 4.3. Endogeniczne uwarunkowania współpracy międzyorganizacyjnej Rozdział 5. Ramy koncepcyjne i metodyka badań empirycznych 5.1. Problem, pytania i cele badawcze 5.2. Dobór podmiotów do badań - uzasadnienie i charakterystyka 5.3. Metodyka gromadzenia i analizy materiału empirycznego Rozdział 6. Współpraca międzyorganizacyjna w sztukach performatywnych na przykładzie teatrów - wyniki badań empirycznych 6.1. Obszary i zakres współpracy teatrów 6.2. Rodzaje współpracy realizowanej przez teatry 6.3. Uwarunkowania egzogeniczne współpracy teatrów i ich charakterystyka 6.4. Uwarunkowania endogeniczne współpracy teatrów i ich charakterystyka 6.5. Wnioski, ograniczenia badawcze oraz kierunki przyszłych badań Zakończenie Spis tabel Spis rysunków Bibliografia Załączniki