Wojenne zdobycze, łupy, trofea. Z dziejów wojskowości polskiej i powszechnej

Wojny zawsze miały swój wymiar materialny, a dążeniom do zniszczenia lub zdominowania przeciwnika nieodłącznie towarzyszyło pozyskiwanie na nim zdobyczy w rozmaitej postaci – ziem, ludzi, obiektów osadniczych czy dóbr ruchomych. Ich osiągnięcie było miarą militarnego sukcesu strony zwycięskiej. Przyczyniało się do wzmocnienia potęgi i gospodarczego potencjału państwa, zaspokajało indywidualne i zbiorowe roszczenia uczestników walk, a także służyło manifestowaniu triumfu nad pokonanym wrogiem. Tego rodzaju zjawiska z pewnością zasługują na wnikliwe badanie, a uzyskane wyniki mogą znacznie wzbogacić obraz zbrojnych zmagań rozgrywających się w dalszej i bliższej przeszłości. Bez wątpienia są to pojęcia wieloaspektowe, obejmujące spektrum bardziej szczegółowych zagadnień, poza ściśle pojmowaną historią wojen i wojskowości związanych także z wieloma innymi obszarami badań historycznych, takimi choćby jak życie gospodarcze, ideologia, religia czy kultura materialna. Stąd wziął się pomysł poświęcenia im kolejnego tomu z cyklu „Człowiek i wojna”, pt. Wojenne zdobycze, łupy, trofea.