W cieniu nadwiślańskich drzew

"Kochać się jest piękne, ale jeszcze piękniej jest wtedy, gdy…

Masz kogoś, z kim możesz porozmawiać o swoich problemach i lękach.
Mieć kogoś, kto Cię nie ocenia, rozumie i wspiera.
Mieć kogoś, kto się o Ciebie troszczy i Cię docenia.
Mieć kogoś, kto po prostu jest z Tobą na dobre i na złe.
Taka miłość jest bezcenna.

Dzieciństwo Lidki nie należało do lekkich. Straumatyzowana przez ojca , despotycznego pułkownika Wojska Polskiego dziewczyna już jako nastolatka obiecała sobie, że nie wejdzie w związek z żołnierzem.
Los zadecydował inaczej, a uczucie do Sebastiana Radosza całkowicie nią zawładnęło przyćmiewając zdrowy rozsądek.
Czy tych dwoje mimo wszystko ma szansę na szczęśliwe zakończenie? A może bolesna przeszłość da o sobie znać w najmniej spodziewanym momencie?
Musicie przekonać się sami.
Ta książka .. złamała mi serce.
Historia napisana przez Olę Rochowiak jest po prostu PRZEPIĘKNA i przepełniona emocjami, tak różnorodnymi, że naprawdę trudno je opisać słowami.
Relacja dwójki głównych bohaterów została stworzona w niezwykle ciepły sposób, a w Sebastianie trudno się było nie zakochać.
Nie zdradzę więcej, dodam tylko ,że była to jedna z najbardziej wyjątkowych książek, które przeczytałam.
Śmiałam się i płakałam razem z Lidką, dziewczyną bardzo wrażliwą o wielkim sercu i Sebastianem mężczyzną, którego jedynym marzeniem było po prostu być kochanym.
Są powieści na wskroś wzruszające przez które przepływamy nie zauważając upływającego czasu napisane z sercem, otulające.
W cieniu nadwiślańskich drzew to niesamowicie ciepła, ale również trudna opowieść.
O miłości, tęsknocie, bólu, prawdziwej przyjaźni. O trudnych wyborach.
Delikatna i czuła.
Dajcie się porwać. Niech zaczaruje Wasze serca tak jak uczyniła to z moim. 🩷🧡