Tygrysy Sturmgeschütze Jagdpanthery. Niemieckie samodzielne pancerne formacje wsparcia 1939 – 1945

Książka jest pionierską próbą zebrania i usystematyzowania zagadnienia organizacji samodzielnych pancernych jednostek wsparcia1, które w strukturach Wehrmachtu stanowiły poważną, aczkolwiek rozproszoną siłę. Autor postawił sobie za cel rozwinięcie i pogłębienie pewnego wycinka badań znakomitego polskiego historyka, płk. prof. dr. hab. Tadeusza Sawickiego, zajmującego się organizacją niemieckich sił zbrojnych na froncie wschodnim w końcowym okresie II wojny światowej. Praca opiera się przede wszystkim na oryginalnych dokumentach niemieckich, które po II wojnie światowej zostały zmikrofilmowane i obecnie przechowywane są w amerykańskim National Archives – Collection of Foreign Records Seized, Rekord Group 2422. Podstawowym źródłem są Kriegsstärkenachweisungen (KStN) – zestawienia stanów etatowych poszczególnych pododdziałów z jednostek wsparcia, zawierające szczegółowy wykaz ludzi, sprzętu i broni, często z naniesionymi zmianami. Książka składa się z czterech rozdziałów merytorycznych, z których każdy stanowi odrębną całość i przedstawia zagadnienia organizacyjne poszczególnych rodzajów oddziałów wsparcia: rozdział I dotyczy oddziałów artylerii szturmowej (Sturmartillerie); II oddziałów niszczycieli czołgów (Panzerjägers) używających sprzętu samobieżnego; III przedstawia organizację oddziałów czołgów ciężkich, czołgów specjalnych (Funklenk) uzbrojonych w gąsienicowe pojazdy szturmowe, czołgów szturmowych (Sturmpanzer) i moździerzy szturmowych; IV przybliża organizację największych oddziałów wsparcia, jakie sformowano w Wehrmachcie w czasie II wojny światowej – brygad pancernych. Rozdziały przygotowano w układzie chronologiczno-problemowym. Tekst uzupełniono licznymi tabelami i schematami szczegółowo przedstawiającymi strukturę i liczebność poszczególnych pododdziałów w ramach oddziałów wsparcia. Po raz pierwszy w wydawnictwie polskojęzycznym przedstawiono organizację nie tylko części bojowych poszczególnych oddziałów, lecz pokazano także strukturę zaplecza dywizjonów, batalionów i brygad, na które składały się kompanie zabezpieczenia (Versorgung Kompanie) i kompanie warsztatowe (Werkstatt Kompanie).