Szczególna Teoria Względności. Analiza filozoficzna

William C. Auden jest profesorem Metropolitan College of New York w Nowym Jorku, absolwentem New York University, gdzie uzyskał stopień Master of Public Administration, oraz Trident University w Kalifornii, gdzie nadano mu stopień Ph.D. Od wielu lat zajmuje się problematyką metodologii nauk społecznych oraz filozofią nauki. Ostatnie kilka lat autor poświęcił analizie twórczości prof. dra hab. Józefa Mariana Bańki, w tym zwłaszcza jego kon¬cepcji recentywizmu. Józef Bańka w swych książkach, jako argument potwierdzający słuszność opracowanej przez siebie filozoficznej koncepcji recentywizmu, przywo¬łał szczególną teorię względności. Wskazuje on, iż dzięki szczególnej teorii względności wiemy, że para odległych zdarzeń może wydawać się jedno¬czesnością temu samemu obserwatorowi, a niejednoczesnością drugiemu obserwatorowi ze względu na to, że fale świetlne wyznaczają możliwość za¬równo otrzymywania informacji, jak i wpływania na zdarzenia przez obser¬watora, który te informacje odbiera. Tego typu opis budzi w czytelniku wewnętrzny sprzeciw, gdyż sugeruje on, iż obserwator zewnętrzny ma moc wpływania na zdarzenia mające miejsce w innym układzie odniesienia. Podczas gdy doświadczenie człowieka bliż¬sze jest temu, iż obserwator – bez względu na intensywność i długość czasu obserwacji – nie jest w stanie wpływać na zdarzenia występujące w innym układzie odniesienia. Opis szczególnej teorii względności bardzo przypo¬mina paradoks lecącej strzały, sformułowany przez Zenona z Elei, mówiący o tym, że lecąca strzała znajduje się w bezruchu.