Stronice nocy

„Stronice nocy” Toktaralego Tanżaryka to ucieczka od rzeczywistości.Zwłaszcza w swych pierwszych, młodzieńczych wierszach poeta ucieka oddnia, wędruje pośród mroków nocy, w poświacie księżyca. Noc,księżyc,zorze i cienie, a nade wszystko bezkresny, pusty step kazachski toulubione miejsca marzycielskich podróży, podczas których podmiotliryczny nie szczędzi czytelnikowi swych wspomnień, tęsknot, trosk izgryzot. Umie jednak spojrzeć trzeźwo i sam roześmiać się z siebie.Ucieczka Toktaralego to wszakże nie kaprys znudzonego,rozchandryczonego podrostka, sytego wszelkich dóbr. W jego wierszachwciąż pojawiają się ludzie źli, odrzucający język, tradycjęnarodową,jakich wielu w dzisiejszej kazachskiej rzeczywistości. Właśnie od nichpoeta ucieka, woli pusty step i tabun wolnych, cwałujących koni. Wolibyć piewcą współczesnego bohatera zrywu narodowego niż panegirystąwładzy, co nader często widzimy u współczesnych poetów kazachskich.Toktarali stara się uciec także od kazachskiej tradycji poetyckiej ?uwolnić się od więzów rytmu i rymu. Nie umie wszakże lub nie chceuczynić tego całkowicie. Tkwi w rozdarciu. Wciąż odwołuje się dodawnych mistrzów, i to nie tylko kazachskich, lecz także AlisziraNawaiego, pieśni Oguzów, a nawet perskiego Hafiza i Chajjama. Czywyjdzie z tego zwycięsko??