Stanisław Frenkiel (1918-2001)

Stanisław Frenkiel (1918–2001), malarz, grafik, historyk i krytyk sztuki, wykładowca uniwersytecki. Od 1937 roku student krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uczeń Władysława Jarockiego, Ksawerego Dunikowskiego, Kazimierza Sichulskiego i Eugeniusza Eibischa. W 1938 roku w Paryżu poznał m.in. malarstwo Léonarda Foujita i Georges’a Rouaulta, które w poważny sposób wpłynęło na wybór drogi twórczej przyszłego artysty. W czerwcu 1940 roku został aresztowany przez NKWD i skazany na trzy lata łagru. Przebywał na Syberii w Unżłagu – Unżenskim Isprawitielnym Łagierie, stacja Suchobezwodnoje, niedaleko miasta Gorki.Po amnestii, w wyniku umowy Majski–Sikorski, wraz z generałem Władysławem Andersem przedostał się na Środkowy i Bliski Wschód. W 1947 roku, po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Bejrucie, z żoną i synem wyjechał do Wielkiej Brytanii. Wraz ze Stefanem Knappem i innymi artystami polskimi założył w Londynie Związek Młodych Artystów w Wielkiej Brytanii. Od 1948 roku studiował w stolicy Anglii w Sir John Cass Institute of Art. Ukończył również studia w zakresie pedagogiki na uniwersytecie w Sheffield (1956–1958) i historię sztuki w Courtland Institute of Art (1957–1960) na Uniwersytecie Londyńskim. Od 1973 roku był zatrudniony jako docent w Education Institute w London University. Do 1983 roku pracował również na Uniwersytecie Londyńskim. Był członkiem wielu stowarzyszeń i organizacji artystycznych, w tym Royal Academy, Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków w Wielkiej Brytanii (APA), a także honorowym profesorem krakowskiej ASP.