Społeczne i edukacyjne konteksty bezpieczeństwa personalnego i strukturalnego

Oddaję w ręce czytelnika książkę, która jest próbą syntezy moich wieloletnich zainteresowań i działalności badawczej (w tym seminaryjnej, konferencyjnej, publikacyjnej i wdrożeniowej) dotyczącej wzajemnej korelacji i koegzystencji trzech obszarów: społeczeństwa, bezpieczeństwa i edukacji oraz problemów funkcjonujących w ich ramach (każdego obszaru z osobna i na pograniczach pomiędzy nimi). Na rynku wydawniczym w przeciągu zwłaszcza ostatnich dwóch dekad pojawiło się sporo publikacji traktujących o bezpieczeństwie, edukacji na rzecz bezpieczeństwa, różnych formach i typologiach bezpieczeństwa z uwzględnieniem różnych perspektyw psychologicznych, filozoficznych, pedagogicznych, a także wątków społecznych, politologicznych, prawnych czy z zakresu nauk o bezpieczeństwie. Każda z tych publikacji jest na swój sposób interesująca, przedstawia określoną perspektywę jej autora lub zespołu autorów na dany, szerszy lub węższy zakresowo temat.
Niniejsza książka jest kolejną z podejmowanych prób czynionych w tym względzie, a w związku z tym kolejną perspektywą. Poruszana w niej problematyka odnosi się bowiem do niezwykle inspirującego, a jednocześnie bardzo złożonego i wielowymiarowego obszaru i skorelowanego z nim zbioru terminów, definicji i kategorii posiadających różne proweniencje i osadzenie w ramach różnych dyscyplin naukowych, a także przypisanych im warsztatów metodologicznych, teoriopoznawczych, czy semantycznych.