Śmierć w Grodnie

Ginie szanowany członek społeczeństwa. Komisarz Wielicki staje przed nową sprawą. Jego życie całkowicie się zmienia. Ma się wrażenie, że śledczy gonią za własnym ogonem, a zabójca jest za plecami.
Ciekawa powieść. Mamy tu parę wątków, które związane są z życiem głównej postaci, ale nie rozwija się ich całkowicie, co pozostawia dozę niepewności. Przytacza się kwestie związane z historią, więc lektura może stać się przyczynkiem do głębszego poznania naszych dziejów. Autor przywiązuje dużą wagę do szczegółów. Pozwala to nam zwizualizować sobie konkretne miejsca oraz trasy, którymi kierują się bohaterowie. Jednak mnie to osobiście irytowało, ponieważ rozmywało to sedno wydarzeń i pozbawiało nastroju, który dopiero co zaczęliśmy odczuwać. Narrator pozwala nam poznać komisarza, przedstawia jego odczucia, fakty z życia czy ulubione rzeczy związane z codziennością. Czasem ma to charakter wtrąceń, co także zbija z tropu i ukrywa właściwy sens. Zdarza się, że w niektórych sytuacjach wyczuwalna jest lekka ironia. Relacje nie są dokładnie zarysowane, ale uważnie śledząc przebieg dialogów możemy odczuć lekkie napięcie. Zakończenie nas zaskakuje, dziwi. Postępowanie tej konkretnej postaci jest dziwne, ale później zaczynamy rozumieć co tam tak właściwie się stało. Wnioski związane z podejściem ludzi do życia nie są budujące. Historia pozostawia po sobie znaki zapytania i ciemność, która może zostać rozmyta dopiero przy kolejnej przygodzie komisarza. Główna postać jest pewna siebie, ale ma się wrażenie, że ukrywa przed nami pewne tajemnice, które mogą wpłynąć kiedyś na konkretną sprawę. Mamy tu akcję, która jest nagła, ale pozostawia po sobie lekki kurz. Dzięki tym momentom bardziej angażujemy się w powieść i chcemy poznać rozwiązanie głównej zagadki.
Powieść inna od tych, które spotkamy na rynku. Widać, że autor zaangażował się w pisanie. Tło zostało idealnie ukazane i uzupełnia się z tym co dzieje się na konkretnych kartach powieści.