Secesja Biafry. Wojna domowa w Nigerii 1967-1970

Spis treści:

Słowo wstępne

I. Brzemię białego człowieka

II. Niepodległość

III. Formacje zbrojne w Nigerii 1863-1959

IV. Interwencja w Południowym Kamerunie 1959-1960

V. Nigeryjski Kontyngent w Kongu 1960-1964

VI. Misja w Tanganice, kwiecień wrzesień 1964

VII. Interwencja w Tiv: 1964-1965

VIII. Rok zamachów 1966

IX. Pogromy, ewakuacja, opór drogi Wschodu do secesji

X. Biafra bilans otwarcia

XI. Zbrojenia Biafry

XII. Nigeryjska machina wojenna

XIII. Kości zostały rzucone 6 lipca 1967

XIV. Inwazja Biafry na Środkowy Zachód

XV. Parada złoczyńców czy lista bohaterów

XVI. Calabar Onitsha I Port Harcourt Onitsha II: sen o wolności się kurczy

XVII. Biafra na arenie międzynarodowej działalność Banku Narodowego i poczty

XVIII. Klęska głodu w Biafrze i most powietrzny

XIX. Biafra zima 1968/wiosna 1969: walka trwa

XX. Karol Gustaw von Rosen krótkotrwały zbawca Biafry

XXI. Końcowe miesiące wolności, jesień 1969/styczeń 1970

XXII. Krajobraz po bitwie

XXIII. Biafra Forsytha, Gwinea Równikowa 1973, Psy Wojny

XXIV. Duchy Biafry MASSOB

Epilog

Aneksy

Wybrana bibliografia

Spis map

O książce:

Zainteresowanie historią postkolonialnej Afryki rozpoczęło się u mnie od przeczytania książki Psy Wojny Fredericka Forsytha, grubo ponad 20 lat temu. Byłbym bardzo mocno zdziwiony, gdybym wiedział wtedy, że przyjdzie mi oddać w Państwa ręce książkę, która opisywać będzie wydarzenia z udziałem samego Forsytha, w roli jednego z obrońców idei niepodległej Republiki Biafry. Czym była Biafra i co spowodowało jej secesję a co za tym idzie nigeryjską wojnę domową dowiedzą się Państwo z kolejnych rozdziałów.

Tragedia ludności zbuntowanego nigeryjskiego regionu wschodniego została dosyć dokładnie opisana w literaturze anglojęzycznej. Niestety, dominuje w większości pozycji wątek pomocy humanitarnej. Most powietrzny międzynarodowych organizacji pomocowych przeznaczony był głównie dla głodujących dzieci i kobiet Biafry. Pomija się prawie zupełnie pozostałe, równie ważne, aspekty konfliktu lat 1967-1970.

Czytelnik znajdzie na kartach tego wolumenu zadziwiające analogie dla na przykład zainteresowanych historią Polski. Podobnie jak powstańcy styczniowi, żołnierze Biafry stanęli do nierównej walki o wolność, dysponując niewystarczającą ilością przestarzałej, archaicznej wręcz broni. Na oddziały, liczące kilkuset ludzi, przypadało kilkanaście karabinów z okresu I Wojny Światowej. Reszta szła do walki, uzbrojona w maczety, włócznie czy łuki...