Przekazujemy do rąk Czytelnika publikację autorstwa Macieja Skrobota, syna por. Juliana Skobota oficera Narodowych Sił Zbrojnych, dowódcy Rejonu NSZ Małogoszcz. Autor wykonał wielką pracę spisując na początku lat 90. XX wieku wspomnienia towarzyszy broni swojego Ojca oraz zabezpieczając i opisując zachowane dokumenty z okresu wojny. Maszynopis publikacji przeleżał w szufladzie od 1992 roku. Autor nie doczekał wydania drukiem swojego dzieła. Publikacja została wydana przez Fundację im. Kazimierza Wielkiego i została sfinansowana ze środków Fundacji PZU oraz darowizn ze zbiórki publicznej Przywracamy pamięć o Żołnierzach Wyklętych, organizowanej przez Fundację im. Kazimierza Wielkiego. Dzięki twórczej współpracy z synem Autora, Panem Remigiuszem Skrobotem, doprowadziliśmy do wydania drukiem publikacji Rejon NSZ Małogoszcz. Zaopatrzyliśmy ją w niepublikowane wcześniej zdjęcia i dokumenty zebrane przez Autora. Zapraszam do zapoznania się z monografią Rejonu NSZ Małogoszcz, który, po scaleniu Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej w 1944 roku, przyjął nazwę Placówka NSZ-AK Wierna Małogoszcz. Publikacja rzuca światło na sposób organizacji lokalnych struktur NSZ. Do dzisiejszych czasów zachowało się niewiele źródeł materialnych i jeszcze mniej osobowych, które pozwalałyby na tak dokładne opisanie lokalnych struktur Narodowych Sił Zbrojnych. Rejon NSZ Małogoszcz jest chlubnym wyjątkiem, który pozwala współczesnym pokoleniom poznać organizację najbardziej zakonspirowanej formacji wojskowej Polskiego Państwa Podziemnego. Narodowe Siły Zbrojne walczyły z oboma okupantami: nazistowskimi Niemcami i komunistycznym Związkiem Sowieckim. Obaj okupanci uważali Narodowe Siły Zbrojne za najbardziej wrogą formację w Polskim Państwie Podziemnym. Żołnierze NSZ wydali bezkompromisową walkę pospolitemu bandytyzmowi, chroniąc polską ludność cywilną przed tą dotkliwą plagą okresu wojny. Narodowe Siły Zbrojne (a później Narodowe Zjednoczenie Wojskowe) najdłużej stawiały opór komunistycznemu okupantowi, a zwarte struktury NZW, dzięki wsparciu polskiego społeczeństwa, funkcjonowały do 1953 roku. Żołnierze NSZ i NZW byli przez sowieckiego okupanta masowo fizycznie eliminowali i więzieni, a ci, którym udało się przetrwać represje, opuszczali komunistyczne więzienia dopiero w połowie lat 70. XX wieku. W czasie sowieckiej okupacji po 1944 roku sowieci na wielką skalę rozpowszechniali oszczerstwa i kłamstwa o NSZ. Nie wspominano o udziale żołnierzy NSZ w powstaniu warszawskim (około 4500 żołnierzy), ani o likwidacji przez oddział NSZ wachmistrza Tomasza Wójcika ps. Tarzan gen. Kurta Rennera, najwyższego stopniem niemieckiego oficera, który poległ na ziemiach polskich, ani o wyzwoleniu przez Brygadę Świętokrzyską NSZ niemieckiego obozu koncentracyjnego w Holiszowie, ani o tym, że NSZ, jako jedyna formacja w Polskim Państwie Podziemnym, dążył do uzyskania dla Polski bezpiecznej granicy zachodniej na Odrze i Nysie Łużyckiej.Aktualnie prawda o Narodowych Siłach Zbrojnych upowszechnia się coraz bardziej, a żołnierze NSZ już na stałe zajęli miejsce w panteonie polskich Bohaterów. Najdłużej Wyklęci stają się inspiracją i wzorami postaw patriotycznych i obywatelskich dla kolejnych pokoleń Polaków.