Psychoterapia Gestalt w praktyce klinicznej

Psychoterapia Gestalt w praktyce klinicznej. Od psychopatologii do estetyki kontaktu to podręcznik, który recenzenci chętnie określają jako „rewolucyjny”. Z punktu widzenia terapii Gestalt, jaką znamy z drugiej połowy ubiegłego wieku, podręcznik, który dostajemy do ręki, jest na pewno wyrazem znaczącej ewolucji podejścia. […] Podręcznik składa się z czterech części: I. „Podstawowe zasady psychoterapii Gestalt w praktyce klinicznej”, II. „Konteksty i przybliżenia” (m.in. kontekst społeczny, polityczny, rozwojowy), III. „Wybrane sytuacje życiowe” (jak trauma, samobójstwa czy strata i żałoba), IV. „Wybrane problemy kliniczne” (m.in. demencja, depresja, lęk, ataki paniki, borderline, narcyzm). W 33 rozdziałach każdy czytelnik znajdzie coś, co interesuje go szczególnie – pacjenta, którego prowadzi, problem, z którym się zmaga, mechanizm, którego poszukuje, motyw, którego dotąd nie widział. Każdy znajdzie też coś dla siebie nowego, czego dotąd nie wiedział, z czego nie zdawał sobie sprawy, co widział inaczej, czego nie doceniał... Czy podręcznik, który tak szeroko omawia psychopatologię i który zawiera wszystkie proponowane w ostatnim dwudziestoleciu aktualizacje i teorii, i terapii, jest rewolucyjny? W takim sensie, w jakim wciąż, jak sądzę, rewolucyjna pozostaje sama terapia Gestalt – z pewnością jest! Z Przedmowy do polskiego wydania prof. dr hab. Krystyny Drat-Ruszczak Polscy psychoterapeuci są albo wyznawcami podejścia Gestalt, albo mają do niego stosunek sceptyczny. Ta książka pomoże pokonać dychotomię. Napisana jest z niezwykłą erudycyjną wnikliwością. Nie ma tu naiwnego entuzjazmu, a jest bogate doświadczenie kliniczne. Inspirująca lektura i dla gestaltystów, i dla tych zwolenników innych szkół, którzy nie chcą zamknąć się we własnej ortodoksji Prof. dr hab. Bogdan de Barbaro Monografia „Psychoterapia Gestalt w praktyce klinicznej” pokazuje, że współczesna terapia Gestalt, w odróżnieniu od klasycznej perlsowskiej, jest skierowana nie tylko do osób z problemami neurotycznymi, ale także cierpiących z powodu poważniejszych zaburzeń psychicznych i zachowania. Autorzy przedstawiają, jak myślenie o psychopatologii zgodne z założeniami modelu medycznego zarówno w obszarze diagnozowania, jak i pomagania może współwystępować, co więcej, być twórczo wykorzystywane w relacyjnej terapii Gestalt. Podejmują zagadnienia mało znane, rzadko omawiane przez teoretyków i praktyków podejścia fenomenologiczno-humanistycznego. Jestem przekonana, że dla wielu Czytelników wyłaniająca się z poszczególnych rozdziałów postać terapii Gestalt może być zaskakująca i pasjonująca. Książka jest skierowana nie tylko do psychoterapeutów czy pracowników służb zajmujących się zdrowiem psychicznym, ale także do osób żywo zainteresowanych procesem i kierunkami zmian w psychoterapii fenomenologiczno-humanistycznej. Przemiany te zmierzają do bardziej holistycznego ujęcia kondycji psychicznej osoby dzięki integracji teorii i praktyki klinicznej, opartej również na badaniach empirycznych. Prof. dr hab. Lidia Cierpiałkowska