Przytul mnie

"Przytul mnie "



Patrycja Żurek stworzyła wzruszającą powieść o starszych ludziach którzy w domu spokojnej starości spędzają swoją codzienność.
Halszka stara się wypełnić pozytywnie każdy dzień swoich podopiecznych ,dostrzega w nich osoby które pragną być potrzebne i akceptowane a nie uważane za zbędny balast ,niepotrzebne ,zepchnięte na dalszy plan, porzucone ,samotne.

Halszka wprowadza wiele zmian odkąd objęła dom pod swoje skrzydła po przybranych rodzicach...
Miło było przenieść się w świat tych staruszków. Każdy pomysł wprowadzał pozytywne zmiany ,staruszkowie nabierali kondycji i chętnie brali czynny udział w pomysłach Halszki .Patrzyłam jak się zmieniają i było to naprawdę miłe uczucie .

Z przyjemnością poznawałam bohaterów książki każdy z nich miał pasjonującą historię swojego życia. Każdy z nich pokazał mi że mają dość w sobie energii, empatii by żyć po swojemu,by cieszyć się z drobnostek i odnajdywaniu sensu życia. Starsi ludzie potrzebują uwagi ,akceptacji ale również miłości. Ta historia utwierdza mnie w przekonaniu że starość nie musi być smutna,to nie wyrocznia...wystarczy dać im poczucie bezpieczeństwa ,że nadal są potrzebni, ważni i kochani.

Autorka w niezwykły sposób pokazuje jakimi wartościami powinniśmy się kierować by dać starszym ludziom namiastkę normalnej starości ,im niewiele potrzeba do szczęścia, dobre słowo, zwykły przejaw zainteresowania ,by poczuli się potrzebni ...

Kochani czytajcie wyjątkowa powieść ❤️ Polecam!

"Przytul mnie " 💚


Patrycja Żurek stworzyła wzruszającą powieść o starszych ludziach którzy w domu spokojnej starości spędzają swoją codzienność.
Halszka stara się wypełnić pozytywnie każdy dzień swoich podopiecznych ,dostrzega w nich osoby które pragną być potrzebne i akceptowane a nie uważane za zbędny balast ,niepotrzebne ,zepchnięte na dalszy plan, porzucone ,samotne.

Halszka wprowadza wiele zmian odkąd objęła dom pod swoje skrzydła po przybranych rodzicach...
Miło było przenieść się w świat tych staruszków. Każdy pomysł wprowadzał pozytywne zmiany ,staruszkowie nabierali kondycji i chętnie brali czynny udział w pomysłach Halszki .Patrzyłam jak się zmieniają i było to naprawdę miłe uczucie .

Z przyjemnością poznawałam bohaterów książki każdy z nich miał pasjonującą historię swojego życia. Każdy z nich pokazał mi że mają dość w sobie energii, empatii by żyć po swojemu,by cieszyć się z drobnostek i odnajdywaniu sensu życia. Starsi ludzie potrzebują uwagi ,akceptacji ale również miłości. Ta historia utwierdza mnie w przekonaniu że starość nie musi być smutna,to nie wyrocznia...wystarczy dać im poczucie bezpieczeństwa ,że nadal są potrzebni, ważni i kochani.

Autorka w niezwykły sposób pokazuje jakimi wartościami powinniśmy się kierować by dać starszym ludziom namiastkę normalnej starości ,im niewiele potrzeba do szczęścia, dobre słowo, zwykły przejaw zainteresowania ,by poczuli się potrzebni ...

Kochani czytajcie wyjątkowa powieść ❤️ Polecam!