Problemy translacji ustnej. Między refleksją a refleksem.

Wieloletni tłumacz konferencyjny i komunikacji multimedialnej, tłumacz literatury pięknej ze znacznym dorobkiem. Uniwersytecki samodzielny pracownik naukowy. Uprawiane dziedziny to interlingwistyka, fonetyka teoretyczna i korektywna, psycholingwistyka oraz język prawa. Ostatnio tego autora: „Ludyczność werbalna w perspektywie lingwistycznej”. Wbrew wyrażanemu niekiedy przekonaniu, że do umiejętności tłumaczenia wystarczy znajomość danego języka obcego oraz bliżej nieokreślona intuicja i żadna teoria nie jest tłumaczowi bezwzględnie potrzebna, zawsze kieruje się on pewnym wyobrażeniem o celu i sposobie realizacji zamierzonego przedsięwzięcia, zawsze ma jakąś choćby doraźnie przyjętą własną koncepcję, którą z czasem wzbogaca zdobytym doświadczeniem praktycznym. Wszelka praktyka translacji jest przeto wyrazem przyswojonej świadomie lub nieuświadomionej teorii. A według opinii, przypisywanej wielu mędrcom, nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria. Pogłębiona refleksja nad naturą przekładu ustnego jest jak najbardziej przydatna także w praktyce tłumacza. (Fragment Przedsłowia)