Prawo a kultura

Prawo a kultura. Analiza skuteczności kształtowania norm kulturowych na drodze prawnejto rozprawa naukowa, w której poruszana jest tematyka związku pomiędzy prawem a kulturą. W literaturze rozdział tych dwóch instytucji jest niejasny. Część autorów wskazuje, że prawo jest częścią kultury, inni zaś, że stanowi odrębne systemy normatywne. Jeszcze inni przypisują prawu zdolność kreowania norm kulturowych. Zależność badanych instytucji jest szczególnie widoczna w krajach postkolonialnych. Michał Najman opisuje po co tworzone jest prawo i jaki jest jego cel. Podejmuje także próbę zdefiniowania kultury w prawie. Podkreśla jej wieloznaczność i zestawia ją z pojęciami często z nią utożsamianymi, jak sztuka, cywilizacja czy dziedzictwo kulturowe. Na podstawie niejednoznaczności rozumienia kultury autor dokonuje prezentacji rozumienia prawa do kultury i w oparciu o powyższe opisuje rodzaje polityki kulturalnej. Praca ukazuje konflikt pomiędzy dwoma światami roszczącymi sobie prawo do pierwszeństwa między sobą. Kultura, która powstaje w toku rozwoju społecznego i która decyduje o tożsamości grup społecznych stawia czoła prawu, które dąży do zapewnienia wzrostu ekonomicznego i rozwoju gospodarczego. Michał Najman w Prawo a kulturastawia pytanie: Czy na drodze prawnej możliwa jest modyfikacja norm kulturowych? Dokonuje analizy skuteczności kształtowania norm kulturowych na drodze prawnej badając 15 przypadków wprowadzenia regulacji prawnych niezgodnych z obowiązującymi w danych społeczeństwach normami kulturowymi. Celem powyższego jest wykazanie, czy prawo jako narzędzie polityczne znajduje zastosowanie w praktyce. Książka zabiera w podróż przez historię ingerencji prawnych w panujące porządki kulturowe na całym świecie. Czytelnik ma możliwość zapoznać się z nieporuszanymi w literaturze polskiej ludobójstwa kulturowego aborygenów australijskich oraz Indian w Ameryce Północnej i Środkowej, jak i poznać współczesne (!) regulacje prawne zakazujące czarów i magii w Indiach oraz w ponad 20 krajach afrykańskich. Interdyscyplinarny charakter, połączenie rozważań teoretycznych i praktycznych oraz wszechstronna analiza relacji prawa i kultury w aspekcie prawno-porównawczym sprawia, że pozycja ta przeznaczona jest nie tylko dla prawników, antropologów, historyków i socjologów prawa, ale także dla kulturoznawców, socjologów, etnologów i antropologów kultury oraz wszystkich zainteresowanych prezentowaną tematyką.