Polski reportaż książkowy. Przemiany i adaptacje

W monografii została przeprowadzona analiza najistotniejszych zjawisk i procesów, które wpłynęły na rynkowy, społeczno-kulturowy i estetyczny status książkowej odmiany pol-skiego reportażu literackiego. Podjęte rozważania stanowią próbę omówienia głębiej poj-mowanej ontologii książek reporterskich, zgodnie z kanoniczną tezą Marshalla McLuhana, że "środek przekazu sam jest przekazem". Początkowe rozdziały dotyczą genezy i chrono-logii rozwoju tytułowej formy medialnej na polskim rynku wydawniczym, począwszy od drugiej połowy XIX wieku do czasów współczesnych. Wśród poruszonych w dalszej czę-ści monografii zagadnień kluczową rolę odgrywają aktualne przeobrażenia poetyki cha-rakteryzowanej kategorii książek niefikcjonalnych, w tym: nowe zasady ich promocji i dystrybucji w erze cyfrowej. Tak ukierunkowana refleksja ma na celu wyróżnienie poten-cjalnych kierunków dalszej ewolucji formalnej polskiego reportażu książkowego, wynika-jących z jego adaptowania do standardów kultury konwergencji i wyróżników epoki po-nowoczesnej. Wskazane zagadnienia zostały omówione z wykorzystaniem licznych kon-tekstów literaturoznawczych, medioznawczych, bibliologicznych, kulturoznawczych, hi-storycznych i in. To wieloaspektowe i interdyscyplinarne studium z założenia adresowane jest zatem nie tylko do ścisłego kręgu sympatyków i badaczy polskiego reportażu, lecz także do szerszego grona osób zainteresowanych sytuacją tradycyjnej kultury druku w dobie ekspansji nowych mediów.