Książki
Papiernia
Zabawki
Gry
Puzzle
Multimedia
Dom i ogród
Promocje
Na prezent
Skarpetki
LEGO

Pamiętnik Sztuk Pięknych. Dwieście lat polskiej krytyki artystycznej

Okładka książki Pamiętnik Sztuk Pięknych. Dwieście lat polskiej krytyki artystycznej

Szczegóły:

ISBN: 978-83-66758-13-1
EAN: 9788366758131
oprawa: Miękka
wydanie: 1
liczba stron: 242
rok wydania: 2022
(0) Sprawdź recenzje
Cena:
36,24 zł
Cena detaliczna: 
49,00 zł
26% rabatu
WYSYŁKA: 48h
Dodaj do koszyka
Dodaj do schowka
Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 36,48

Opis

Początek polskiej krytyki artystycznej wiąże się z organizacją pierwszych publicznych wystaw sztuki, które odbyły się w latach 1819-1822 w Warszawie (1819, 1821), Wilnie (1820, 1822) i Krakowie (1822). Poprzedzały je opublikowany w Paryżu przez Stanisława Kostkę Potockiego Lettre d’un étranger sur le Salon de 1787 z analizą wystawionych obrazów oraz wykłady Josepha Saundersa, pierwszego profesora „literatury sztuk pięknych” Uniwersytetu Wileńskiego, w tym Discours sur l’influence et l’utulité des arts imitatifs / O wpływie i użytku sztuk naśladowczych, wygłoszony na otwarcie roku akademickiego w 1810 roku (publikowany w 1816). Pierwsza publiczna wystawa jednego obrazu – Pożegnanie Jana Karola Chodkiewicza z żoną Anną z Ostroga przed wyprawą chocimską Józefa Oleszkiewicza miała miejsce w Wilnie na przełomie 1809 i 1810 roku. Organizowana przez Saundersa pierwsza publiczna wystawa uniwersytecka w 1812 roku nie odbyła się z powodu wejścia do miasta armii francuskiej. Dopiero więc wspomniane duże wystawy z lat 1819-1822 wywołały potrzebę krytyczno-artystycznej refleksji. Nazwiska Ignacego Kochanowskiego w Warszawie i Michała Czarnowskiego w Wilnie otwierają historię polskiej krytyki artystycznej. Także w innych środowiskach na terenie dawnej Rzeczypospolitej geneza krytyki wiąże się z pierwszymi wystawami sztuki, organizowanymi przez Towarzystwa Sztuk Pięknych / Kunstvereiny w Gdańsku (1836) i Poznaniu (1837) oraz wystawę we Lwowie (1837). Założenie polskich Towarzystw Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1854) i we Lwowie (1866-1867) oraz Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1860), a także szybki rozwój prasy, zwłaszcza w Warszawie i we Lwowie, spowodowały powstanie środowiska krytyków sztuki, w którym obok literatów (jak Józef Ignacy Kraszewski), osób o wykształceniu artystycznym (jak Stanisław Witkiewicz) pojawili się humaniści po studiach filozoficznych (jak Henryk Struve) i dziennikarze. Prezentowana publikacja zawiera studia, poświęcone różnorodnym problemom krytyki artystycznej, postawie krytyków – politycznej, społecznej, narodowej, zagadnieniom estetycznym i warsztatowym, analizom formalnym i stylistycznym dzieł sztuki, wreszcie interpretacjom twórczości artystów. Szczególny nacisk został położony na mało zbadany początek – pierwszą połowę XIX wieku, a także na środowisko lwowskie przełomu XIX i początku XX wieku. Układ tomu jest zasadniczo chronologiczny. Nie było jednak zamierzeniem redaktorów łączyć teksty w syntetyczne ujęcie dziejów krytyki sztuki w Polsce. Pierwotnym zamierzeniem była konferencja. Mogła ona stać się wkładem Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata w szerzej zakreślone obchody rocznicy. Autorami tekstów są jego członkowie i współpracownicy. Jednak pandemia pokrzyżowała plany i publikowany tom pozostanie głównym efektem działań.

Uwaga!!!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
Tak
Nie
Oczekiwanie na odpowiedź
Dodano produkt do koszyka
Kontynuuj zakupy
Przejdź do koszyka
Oczekiwanie na odpowiedź
Oczekiwanie na odpowiedź
Wybierz wariant produktu
Dodaj do koszyka
Anuluj
Oczekiwanie na odpowiedź