Pajęcza harfa  dwunasta już książka poetycka Marka Wołyńskiego  składa się z czterech
rozdziałów. Zdecydowaną większość utworów przenikają tematy bliskie dylematom
codzienności bohatera lirycznego  głównie dotyczące przemijania, samotności i różnych
odcieni miłości.
 
 
Zawarte tutaj wiersze  podobnie jak w poprzednich zbiorach Autora  są pozbawione
rozwlekłych opisów, czy niezrozumiałych fraz. Zbudowane zostały głównie w oparciu o
pojedyncze metafory, często zakończone puentą. Równie często  co jest typowe dla poezji
Wołyńskiego, cały wiersz stanowi metaforę, odczytywaną poprzez kody zawarte w obrazach,
opisach, nawet  dialogach; poprzez porównania i odniesienia do zwykłych, codziennych
sytuacji. To również poezja poddana rygorowi formy  oszczędnej, zawierającej się w dosyć
licznych, lapidarnych, jedno lub dwuzdaniowych poetyckich wypowiedziach.