O Gdańsku i Gdyni, o budowie statków i żegludze

W 1969 roku związałem się zawodowo z przemysłem okrętowym. Przez ponad dziesięć lat byłem Głównym Konstruktorem w Toruńskich Zakładach Urządzeń Okrętowych. Na przełomie lat 1979/80 przeniosłem się z Torunia do Gdańska i pracowałem w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Od 14 do 31 sierpnia 1980 roku brałem udział w historycznym strajku Stoczni Gdańskiej i 1 września 1980 roku zostałem członkiem NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego przez przez cztery miesiące nie pracowałem – nie zostałem zwolniony z pracy, ale byłem traktowany jako persona non grata i nie wpuszczano mnie do Stoczni. W Stoczni Gdańskiej, między innymi, brałem udział w pracach projektowych i w budowie żaglowców: – Dar Młodzieży – szkolnej fregaty Akademii Morskiej w Gdyni, – Iskra II – szkolnej barkentyny Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, – Oceania – badawczego statku-żaglowca Polskiej Akademii Nauk, – Kaliakra – szkolnej barkentyny dla bułgarskiej marynarki wojennej, – Drużba, Mir, Chersones, Pallada i Nadieżda – szkolnych fregat dla Związku Radzieckiego. Kiedy 29 października 1988 roku uchwałą rady Mieczysława Rakowskiego, Stocznia Gdańska im. Lenina postawiona została w stan likwidacji, założyłem prywatną firmę okrętową „POMERANKA” Sp. z o.o., w której projektowałem i budowałem różne mechanizmy oraz urządzenia okrętowe, takie jak: wciągarki kotwiczne, kabestany cumownicze, stery strumieniowe.