Młodość utracona, odkrywana starość

Wprawdzie czas nie jest niczyim wrogiem, niemniej jednak przekraczając smugę cienia i osiągając wiek późno dojrzały, postrzegamy aż nazbyt wyraźnie odwrócenie perspektywy czasowej – z czasu przeżytego w czas, jaki nam jeszcze pozostał, i wówczas ze zdziwieniem dostrzegamy, jak w tytule sztuki o starości Pameli Catherine Delaney (2009), że Lepiej już było, i zaczyna do nas docierać prozaiczny fakt: jutro zapowiada śmierć, a pojutrze życie – w innej czasoprzestrzeni, w nieznanym czasie i wymiarze. Inaczej mówiąc, przeszłość wprowadza nas w teraźniejszość, a ta z kolei w przyszłość, i dalej poza przestrzeń czasu – w wieczność… (Słowo od autora, fragment) Spis treści Słowo od autora 1. Rozwój i główne idee pedagogiki starzenia się i starości 2. Geragogika pomiędzy Scyllą a Charybdą 3. Pedagogika osób z otępieniem jako nowy obszar geragogiki specjalnej 4. Język, mowa i komunikacja – ważną przestrzenią geragogiki specjalnej 5. W kierunku geragogiki inicjacyjnej, inkluzyjnej, integracyjnej 6. Dziecko z przedwczesnym starzeniem się 7. Piękni osiemdziesięcioletni, czyli „starzenie się z wdziękiem” a realia życia 8. „Zaklinanie rzeczywistości” a blaski i cienie podeszłego wieku 9. Praca a krotko- i długowieczność w gerontologii i mądrości narodów 10. Ekologia i gerontologia, czyli starość a godzenie się z przestrzenią, miejscem, czasem… 11. Starość darem losu, życiowym zadaniem i wyzwaniem dla przyszłości 12. Patrząc na starość, gdy Bóg się uśmiecha… 13. Prawa człowieka prawami ludzi starszych 14. Modelowe rozwiązania przeciwdziałania przemocy wobec osób starszych 15. Starość w poezji – poezja [w] starości 16. Od Jana z Czarnolasu do Jana Sztaudyngera, czyli starość we fraszkach 17. Psychoanalityczna koncepcja człowieka starego 18. Wiara u schyłku życia ludzkiego 19. „Wstrzymaj się chwilo” – geragogika losu i mądrości życiowej 20. W poszukiwaniu wskaźników jakości życia osób starszych 21. Od juwentologii do pedagogiki w służbie starości Słowo końcowe Bibliografia Filmografia Netografia