Mieszko. W blasku chwały

Nawet nie będę ci radzić, byś mówił prawdę. Nie jestem już otrokiem, żeby ci mówić, co trzeba robić, a czego nie. Masz swój rozum i powinieneś się domyślić, że jak tylko się dowiem, żeś próbował mnie okłamać, to poniesiesz karę. Znasz mnie czy nie, moje czyny są ci znajome czy obce, lecz miej świadomość, że taki ból ci mogę sprawić, jaki ci się nawet nie śnił. Cierpień ci przysporzę, a cierpień, a i twoich towarzyszy potraktuje nie lżej - oznajmił zimno, a rzec by można, że lodowato.

Intrygi? Są
Kłamstwa? Jak najbardziej
Zazdrość? A jakże
Gniew? Proszę bardzo
Krawe bitwy zmieniające bieg historii? Naturalnie
Miłość? I to jaka
Sojusze i wielka polityka? Obecne.

Ponownie spotykamy bohaterów cyklu o pierwszym władcy Polski , którzy oczywiście nie dają o sobie zapomnieć.
Ta historia tętniła życiem, nie pozwalała złapać oddechu i serwuje cały wachlarz emocji, a całość osadzona została w pełnej konwenansów i niezwykłej religijności epoce w której przyszło żyć Dagome.
Pan Daniel świetnie wykreował swego bohatera - książę bowiem mimo licznych trudności był niesamowicie zręcznym dyplomatą , świetnym strategiem i miał wszelkie predyspozycje do tego by zostać dobrym władcą.
Co więcej błyskotliwe dialogi i wartka akcja sprawiają ,że mimo iż książka liczy pięćset stron czyta się ją szybko i z dużą przyjemnością, a o taki efekt trzeba się naprawdę postarać.
Widać jak na dłoni, że autor, któremu bardzo dziękuję za zaufanie wkłada całe serce w tworzenie niezwykłych powieści łączących wątki historyczne i obyczajowe.