Metody nauczania rachunkowości

Edukacja na przełomie stuleci stanowi podstawę badań i refleksji teoretyków oraz praktyków, których zainteresowania dydaktyczno-badawcze sytuują się w różnych obszarach nauki. Proces kształcenia na poziomie szkoły wyższej powinien uwzględniać potrzeby obecnych studentów, a rolą kadry dydaktycznej jest wykorzystanie w kształceniu wiedzy o pokoleniu. Pandemia COVID-19 wpisuje się w nurt zmienności, niepewności, złożoności czy niejednoznaczności otoczenia. Niepewność związana z konsekwencjami pandemii COVID-19 skutkuje nie tylko dyskomfortem, ale także zaniechaniem niektórych działań i procesów. Czas pandemii to wielkie wyzwanie dla całego środowiska akademickiego, które musiało błyskawicznie dostosować się do nowych warunków pracy. Można zaryzykować tezę, że nauczyciele akademiccy oraz studenci i słuchacze studiów podyplomowych pokonali różne bariery techniczne i komunikacyjne. Zawartość monografii można podzielić na dwie części – pierwsza z nich dotyczy założeń koncepcyjnych oraz metodyki nauczania rachunkowości – propozycji, które warto wykorzystać w tłumaczeniu skomplikowanych zagadnień rachunkowości, na przykład wyjaśnianie pojęć, biorąc pod uwagę historię rachunkowości, sentencje wyroków sądowych, znane filmy. Przypomniano poglądy na temat roli konta w nauczaniu rachunkowości. Wskazano również na koncepcję prowadzenia zajęć w czasie pandemii, reagowanie na zmianę ponad trzymanie się planu oraz stres zawodowy u pracowników. Część druga zaś, to wyniki badań, których celem była ocena: – możliwości i metod nauczania rachunkowości w warunkach zdalnego kształcenia w opinii różnych grup studentów, – technik komunikacji w świetle badań empirycznych, – determinant e-komunikacji kształcenia zdalnego. W ostatnim rozdziale monografii zaprezentowano podglądy w zakresie doskonalenia procesu dydaktycznego i umiejętności adeptów rachunkowości.