Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia

Lubię, gdy pisarz docenia pracę osób, które odgrywają dla niego wyjątkową w życiu rolę, bo dzięki ich ocenie, spojrzeniu na pomysłowość i inne aspekty zawarte w książce możemy jako czytelnicy poznać jej treść, przekaz ukierunkowujący z czasem, że można być doskonałym obserwatorem początkującej pięknej przyjaźni, która pozwoli rozwinąć skrzydła i odkrywać jak wygląda życie, zanim nie mieć możliwości towarzyszyć mu nieco wcześniej, zanim ono się nie rozpoczęło.

Czy autor spełni się w roli odkrywcy, tajemnic z przeszłości, czym będzie umieć, czy jednak będzie musiał pokonać zawartą w nadanym tytule książki mroczną głębią, które pozostawią po sobie widoczne ślady?, Czy brat strażnika Will Noctis zastąpi go na rodzinnym stanowisku pracy Burzomorza, czy woli, aby zastąpił go ktoś, kto komu obcowanie z morzem jest mu bliższe?

Pytania te narzucają się po zapoznaniu z pierwszymi przeczytanymi dziesięcioma rozdziałami.

Najciekawsze jest to, że każdy czytany przeze mnie rozdział napisany jest tak, że wciąga do dalszego zdobywania wiedzy na temat występujących w nich głównych i drugoplanowych bohaterów.

Chociaż można wyciągnąć pierwsze wnioski, jacy są z charakteru bohaterowie, gdyż wyrażają otwartość wobec tego, co jest przed nimi lub jeszcze za nimi. Meluzyna jest cierpliwa pomimo tego, że ma jedenaście lat, dzielnie i pracowicie wykonuje swoją misję strażniczki, a brat strażnika Will Noctis nieco gorzej znosi emocjonalnie nową sytuację, w której obecnie się znajduje i jeszcze nie wie, jak się ma w niej zachować z obawy, czy sobie z nią poradzi.

Książki Philip Reeve ''Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia'' nie czyta się szybko, lecz należy zrozumieć przesłanie, które po części uczy jak być dojrzałym, odpowiedzialnym i być nastawionym przyjaźnie do najbliższego otoczenia znoszącego dzielnie samotność przebywając w otoczeniu morza i tego, co wokół niego krąży i tego, co znajduje w cieniu tego, czego my nie widzimy na co dzień.

Polecam przeczytać książkę.