Emocje, rodzinne niesnaski, miłość i zdrada.
Po śmierci Karola VIII we Francji rządy rozpoczyna Ludwik XII, który rości sobie prawa nie tylko do Neapolu ale także do Mediolanu. Władza Ludwika Sforzy Moro się chwieje. Na wieść o marszrucie wojsk francuskich na Italię Moro ucieka z miasta, a w owdowiałą Izabelę Aragońską wstępuje wiara w odzyskanie tronu Mediolanu. Lecz los nadal jej nie oszczędza. Księżna z córkami, Hipolitą i Boną, ucieka na południe Włoch. Izabela zatrzymuje się w Watykanie, u swojej bratowej – Lukrecji Borgii. Radość z tego spotkania jest krótkotrwała, bowiem dwór papieski odkrywa przed nią mroczne tajemnice, a w duszę wtłacza niepokój o brata. Neapol, w którym Izabela szukała schronienia, nie staje się bezpieczną przystanią. Król Francji Ludwik XII zajmuje miasto, a niebawem umiera jedna z córek księżnej Mediolanu: Hipolita. Izabela Aragońska z Boną rusza do Bari w nadziei, że tam ich los odmieni się na lepsze. Mijają lata, z małej księżniczki Bony wyrasta piękna i wykształcona kobieta, której jednak nikt nie chce poślubić…