Listy do Konstantego Symonolewicza z lat 1928-1949

Listy Teodora Parnickiego (1908-1988) do Konstantego Symonolewicza (1884-1952) to wyjątkowe świadectwo relacji uczeń mistrz. Adresat, wykształcony na Uniwersytecie Petersburskim orientalista, dyplomata i publicysta, pełnił w latach dwudziestych służbę dyplomatyczną w konsulacie polskim w Harbinie. W tym czasie, okresowo pracując jako nauczyciel historii i języka polskiego w miejscowym Gimnazjum Polskim, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu się osobowości i zainteresowań literackich przyszłego pisarza. Otaczając przez kolejne lata swego ucznia niemal ojcowską opieką, był świadkiem jego dojrzewania jako człowieka i artysty. Listy składają się na wolny od jakichkolwiek retuszów autoportret psychologiczny i intelektualny Teodora Parnickiego z czasów młodości spędzonej we Lwowie, sporządzony na tle silnie spolaryzowanego pod względem ideowo-politycznym życia literackiego w Polsce drugiej dekady okresu międzywojennego.