Krytyczna teoria organizacji

Teoria i praktyka zarządzania nie zaczęła się w Polsce w 1989 roku, wraz z powstaniem szkół biznesu i programów MBA wzorowanych na uczelniach amerykańskich. Na gruncie polskim już w latach 60. i 70. XX wieku rozwijana była oryginalna koncepcja „dobrej roboty”, której najwybitniejszym przedstawicielem był prof. Tadeusz Kotarbiński. To wtedy w Polskiej Akademii Nauk odbywały się słynne seminaria poświęcone prakseologii. „Dyskusja ułatwia zbliżenie się do prawdy, dyskusja ustaje, jeżeli dozwolone jest głoszenie tezy, a zabronione głoszenie antytezy” – napisał wiele lat temu prof. Kotarbiński. Warto przemyśleć te słowa w czasach „alternatywnych faktów” i fake newsów. Już w nowych czasach do tych seminariów nawiązał prof. Andrzej K. Koźmiński, powołując do życia w 1996 roku Seminarium Krytycznej Teorii Organizacji (KTO), regularnie odbywające się do dzisiaj w Akademii Leona Koźmińskiego. Książka stanowi próbę podsumowania działalności tego seminarium w chwili, gdy kierowanie nim przejęła grupa „młodych zdolnych” akademików, ukształtowanych intelektualnie i zawodowo już po 1989 roku. Publikacja jest dziełem 22 autorów reprezentujących szerokie spektrum zainteresowań i zagadnień – i jak na dzieło o charakterze naukowym aż kipi od ciekawych pomysłów, refleksji i propozycji.