Instytucjonalne pozbawienie wolności jako element biopolityki. Kształtowanie podmiotowości antynomijnej w warunkach odosobnienia społecznego

Kształtowanie podmiotowości antynomijnej w warunkach odosobnienia społecznego Dwa zasadnicze cele pracy to przedstawienie zarysu teoretycznego koncepcji podmiotowości antynomijnej oraz przeanalizowanie kształtowania się i funkcjonowania podmiotowości antynomijnej w warunkach odosobnienia społecznego. W niniejszej rozprawie autor podejmuje się rozważań epistemologicznych względem podmiotowości, zarzucając zarazem rozważania ontologiczne. Dokonuje analizy współczesnego podmiotu w kontekście teorii wydających się wobec siebie opozycyjnymi – teorii podmiotu ukształtowania przez system rozumiany jako czynniki zewnętrzne oraz podmiotu z perspektywy samostanowienia o sobie niezależnie od wpływu systemu. Skupia uwagę zwłaszcza na szczególnym rodzaju współczesnej podmiotowości, a mianowicie podmiotowości ludzi będących wykluczonymi z głównego dyskursu społecznego, usytuowanymi na marginesie społecznym (instytucja penitencjarna). Aby zaprezentować stworzoną przez siebie koncepcję podmiotu antynomijnego, odwołuje się do wybranych nurtów filozoficznych XX wieku.