Ingerencja jako interakcja

Praca ma nowatorski charakter ze względu na bogaty materiał badawczy dotyczący sztuki współczesnej żyjących artystów, jej nietrwałości, konieczności współpracy konserwatora z artystą przed aranżacją. Autor prowadził szczegółowe […] identyfikacje za pomocą nowej generacji sprzętów analityki instrumentalnej. Wyniki potwierdzał w wywiadach z artystami, wyprowadzał z nich też wnioski na temat idei i intencji prac przedstawianych przez twórców […] od malarstwa, po instalacje, sztukę kinetyczną, sztukę konceptualną i performans. Meritum ujęcia problemu ma związek z unikalnością konserwowanych dzieł, zarówno w formie, idei, jak i materii, a czasami programowej immaterii. […]. Przykłady z szerokiego wachlarza konserwatorskich ingerencji dobrane zostały w taki sposób, by prezentowały różnorodność postaw, jakie artyści żyjący przyjmują, gdy zajdzie konieczność podjęcia współpracy z konserwatorem. Ciekawe jest wprowadzenie dylematu – czy konserwator powinien uczestniczyć w czymś, co można nazwać „autorską ingerencją” lub „reperacją autorską”, niezgodną ze standardami konserwatorskimi, takimi jak odwracalność zabiegów, minimalna interwencja, zastosowanie bezpiecznego dla obiektu środka do oczyszczania, czy konsolidacji lub podklejenia. Jak mają być traktowane autorskie, ale i znacznie późniejsze nawarstwienia. Jest to szczególnie istotne w przypadku dzieł (tu: Lyncha), dla których proces entropii wzmocniony jest poprzez dobranie odpowiedniej materii i techniki.