Gra o życie (wypad)

Lata 30. XX w., Londyn, Frankfurt. Niemiecki wywiad próbuje wykraść nowy wynalazek angielskiego inżyniera Edwarda Perkintona, który ma zapewnić Anglii zwycięstwo w razie ewentualnego konfliktu zbrojnego. Częściowy sukces wywiadu niemieckiego jest możliwy dzięki podwójnemu szpiegowi, przekupionemu agentowi Intelligence Service, Clive’owi Bondowi. Dostaje on od zwierzchników szansę zrehabilitowania się. Ma udać się sam do słynnej twierdzy frankfurckiej i zniszczyć skradziony wynalazek. Misja wydaje się straceńcza. Fragment książki: – Ten człowiek musi umrzeć, doktorze. – Jaki człowiek? Pułkownik ściągnął brwi. – Inżynier Perkinton musi umrzeć. I to jak najszybciej. Urwał. Następne zaś słowa akcentował uderzeniami srebrnego ołówka w blat stołu. – Zaś wynalazek: induktor EDP musi być nasz. Anglia musi się przed nami upokorzyć. Już niedaleki jest dzień zemsty. Niedaleki! Dolna warga pułkownika wykrzywiła się i wysunęła naprzód. Grymas ten oznaczał u niego najwyższą nienawiść. Dr March zawsze podziwiał w swoim zwierzchniku te wybuchy egzaltowanego, fanatycznego patriotyzmu. Nie rozumiał, jak człowiek tego pokroju, co pułkownik, a raczej: jak bestia tego pokroju, może żywić jakiekolwiek uczucia, i do tego tak wzniosłe, jak miłość do ojczyzny. – Ile pieniędzy pan na to przeznacza, szefie? – Na co? – Na zabójstwo Perkintona i zdobycie tajemnicy jego wynalazku.