Folkhemmet czyli wspólny, dobry dom w szwedzkich narracjach literackich o dzieciństwie

Monografia stanowi prezentację wyników badań nad obecnością i funkcją historyczno-kulturowych narracji o socjaldemokratycznym państwie dobrobytu w powieściowych przedstawieniach dzieciństwa opartych na wątkach autobiograficznych. Szczegółowej analizie poddane zostały trzy utwory: „Huset vid Flon” Kjella Johanssona (1997), „En komikers uppväxt” Jonasa Gardella (1992) i „Underdog” Torbjörna Flygta (2001). Są one rozpatrywane kolejno jako narracje o charakterze autobiograficznym, retrospektywne narracje o dzieciństwie z silnie zaznaczoną perspektywą dorosłego narratora i narracje o „folkhemmet” wpisujące się w szwedzki dyskurs narodowy. Analiza osadzona została w kontekście historycznym oraz historyczno- i teoretycznoliterackim, co odzwierciedla trójdzielna kompozycja książki.