Etyka przywództwa

Niekiedy – choć zdarza się to dosyć rzadko – czytając jakiś tekst, przychodzi spontanicznie pojawiającą się myśl: „Szkoda, że sam nie wpadłem na pomysł napisania tego rodzaju artykułu/książki”. Nie ukrywam, że w trakcie lektury publikacji Jarosława Kucharskiego nachodziła mnie czasem właśnie tego rodzaju refleksja. Tym, co w tej książce jest moim zdaniem szczególnie cenne, to – z punktu widzenia problemowego – jej ambitność i oryginalność, zaś z punktu widzenia warsztatowego – przejrzysty układ oraz bardzo dobrze przygotowany aparat pojęciowy. Autor podjął się bardzo ambitnego zadania przeglądu szerokiego wachlarza stanowisk w kwestii etyki przywództwa, zarówno tych klasycznych, jak i współczesnych. Dr hab. Karol Chrobak Problematyka pracy jest bardzo interesująca, wielowymiarowa, fundamentalna dla życia społecznego i przez to ciągle aktualna. Przywództwo w grupie należy do istoty życia społecznego, jest wymogiem każdego zbiorowego współistnienia i współdziałania, ale wpisane jest także w samoorganizację istot żywych niższego rzędu. Bez przywództwa nie mogłyby być zabezpieczone fundamentalne potrzeby członków każdej społeczności, z potrzebą bezpieczeństwa w pierwszej kolejności. Opisują to psychologia, socjologia, antropologia, historia przywództwa. Z filozoficznego punktu widzenia temat ten podejmują filozofia polityki i moralności. Autor recenzowanej pracy postanowił opisać i uporządkować normatywnie etyczny obraz przywództwa, co jest w tym zakresie monograficznym i oryginalnym pomysłem na gruncie polskiej literatury. Dr hab. Ryszard Wiśniewski, prof. AJD Jarosław Kucharski – adiunkt w Katedrze Etyki Ogólnej i Stosowanej w Akademii Ignatianum w Krakowie. Jego główne zainteresowania badawcze obejmują etykę w wymiarze praktycznym, w szczególności etykę przywództwa oraz komunikacji. Oprócz badań akademickich prowadzi szkolenia z zakresu przywództwa, komunikacji i społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).