Dziedzictwo Feniksa

🔥 „Z popiołów zawsze rodzi się ogień…” 🔥

Są takie książki, które od pierwszych stron chwytają czytelnika za serce i nie chcą puścić aż do ostatniego zdania. Dziedzictwo Feniksa Agnieszki Mróz należy właśnie do nich. To opowieść o bólu, który staje się siłą, o zemście podszytej strachem i o dziewczynie, która musiała odrodzić się z własnych popiołów. W świecie pełnym magii i zdrad Jillian nie jest jedynie bohaterką — jest symbolem uporu, odwagi i nadziei, że nawet największa ciemność nie zdoła na zawsze przyćmić światła.
„Miała nadzieję, że nigdy więcej się tak nie złamie. Potrzebowała siły wewnętrznej, by poradzić sobie z demonami, które nadal szalały w jej wnętrzu.”
„Zabijała, by chronić. Zabijała, by pomścić śmierć tych, których kochała. Była to niebezpieczna droga, jednak nie zamierzała z niej zbaczać. Odnalazła w tym swój cel. Najbardziej obawiała się jednak, że kiedyś nadejdzie dzień, kiedy zabijanie przyniesie jej radość.”

Jilian, główna bohaterka debiutanckiej powieści Agnieszki Mróz straciła tych , których kochała najbardziej na świecie. Teraz sama stała się celem morderców- bezwzględnych przedstawicieli frakcji Skalanych.
Poluje również na Chimery - niestety te wcale nie tak łatwo wykryć , a polowanie wiąże się z ryzykiem.
Dodać do tego należy, że w grze są jeszcze Jegersi - odlam łowców- wojowników balansujących na cienkiej granicy moralnej szarości.
Na drodze naszej bohaterki , dziedziczki potężnego rodu Feniksa stają Hyde wraz z towarzyszami , pragnącymi przywrócić władzę Mitycznym.
Szybko okazuje się, że intrygi i magia piętrzą się niczym fala a przystojny mężczyzna nie jest Jilian obojętny.
Ich więź rozwija się powoli , stopniowo. Oparta jest na wzajemnym zrozumieniu, zaufaniu i zapewnieniu sobie poczucia bezpieczeństwa.
Ale ta relacja zdecydowanie ma potencjał na romans- gorący i pełen uczuć.
Nie brakuje scen bitewnych, nieoczywistych sojuszy i odmieniających życie tajemnic.
Bardzo szybko wciągnęłam się w tę historię.
Debiut Pani Agnieszki to obiecujący początek cyklu – powieść o odrodzeniu, sile i walce o własną tożsamość. Jillian, ostatnia Feniksjanka, staje się symbolem nie tylko zemsty, ale też nadziei.

To książka, która trafi do miłośników urban fantasy z nutą mitologii i młodzieżowej wrażliwości. Łączy dynamiczną akcję z refleksją nad tym, jak trauma i strata kształtują człowieka.
Dla mnie - świetna i już czekam na więcej.