Dekada Jaruzelskiego

W książce omówiono polityczno-gospodarczo-prawne aspekty dekady lat osiemdziesiątych XX w. w Polsce. Najobszerniej opisane zostały zagadnienia z historii stricte politycznej, począwszy od generalnych jej ocen (Dekada Jaruzelskiego, czyli dekada graniczna) przez problematykę szczegółową (Służba Bezpieczeństwa a polityka władz – opozycja wewnątrzpartyjna – represje – wizje przyszłości – internowanie prominentów ekipy Edwarda Gierka) czy wskazania na ewentualną rolę historyczną jednostek (artykuły o Waldemarze Świrgoniu, Władysławie Machejku, Romualdzie Spasowskim, Zdzisławie Rurarzu i Wojciechu Jaruzelskim). Koleje części to szkice do zagadnień takich jak: opozycja (na przykładach Konfederacji Polski Niepodległej oraz NSZZ „Solidarność” Huty Warszawa), problematyka zagraniczna (na przykładzie oceny sytuacji wewnętrznej PRL w optyce paryskiej „Kultury” oraz omówienia kwestii ideowej koniunktury i dekoniunktury dla Związku Sowieckiego), społeczeństwo (zagraniczna pomoc w stanie wojennym – rola społeczna Kościoła katolickiego – restalinizacja niektórych obszarów życia – społeczeństwo u progu transformacji), kultura (władza i twórcy oraz filmowy portret dekady), wojsko (artykuły o LWP w »dekadzie« Wojciecha Jaruzelskiego oraz o ideologicznym uzasadnieniu wzrostu roli wojska w stanie wojennym), gospodarka (opis prób przeobrażeń gospodarczych oraz upadku gospodarczego odzwierciedlonego w kontrolach NIK), ustrój i prawo (prawo karne stanu wojennego oraz przemiany ustroju).