Zebrane w tomie Człowiekiem jestem wiersze Krzysztofa Saturnina Schreyera, różnorodne w treści, od liryki, utworów filozoficznych, żartobliwych grotesek po utwory okolicznościowe, ujęte są w prostą, klasyczną formę z rymami często sylabotonicznymi, co daje efekt płynności i harmonijnej melodyki wersów.
Zbiór podzielony jest na osiem rozdziałów, w których wiersze na ogół korespondują z tytułami poszczególnych części.
I tak w rozdziale Oboje znajdują się utwory o wydźwięku lirycznym, subtelnie ukazujące rożne odcienia miłości rozwijającej się w tle jakby teatralnej scenerii:
,,(...) Modrzew wyrósł nad inne drzewa dookoła,
gnąc swą koronę lekką, jeszcze nie złamaną,
mówi: - Kiedyś mnie zamkną w zdrowe belki dworu.
Niech po naszej miłości słowa pozostaną"".
(,,W Radziejowicach"")
W rozdziale Takie życie znajdują się wiersze zmuszające do filozoficznych przemyśleń o kondycji ludzkiej:
,,...mądrość życia jak łaska, nie wiadomo komu
dana równo: na wyspach, na polu czy w domu"".
(,,Życiowa mądrość"")
Niektóre utwory mają wydźwięk edukacyjno-dydaktyczny, jak np. wiersz ,,Ostatnie kielichy"":
(...) ,,Nie bój się przyjacielu, lecz zbieraj za życia
skarby do odkopania, dźwięki do odkrycia. (...)"".
Również w rozdziale Takie życie znajdziemy wiersze urzekające pięknem nastroju, bogate w tropy poetyckie:
(...) ,,Bieleją brzozy, srebrzyste duchy,
jak rozrzucone organy,
a las milczący, las zasłuchany
z dębem na skraju w bezruchu. (...)"".
(,,Niezwykła chwila"")