Bractwo skrobiących

Jerzy Waksmański, urodzony w 1943 r. w Skarżycach koło Zawiercia. Ukończył polonistykę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracował w bydgoskich czasopismach. Po powrocie w rodzinne strony był dziennikarzem w redakcjach: „Panoramy”, Ośrodka Telewizyjnego w Katowicach-Bytkowie, „Trybuny Robotniczej”, „Trybuny Śląskiej”, sosnowieckiej mutacji „Dziennika Zachodniego”. Teksty literackie publikował m.in. w antologii „Rodowody”, na łamach: „Poglądów”, „Współczesności”, „Miesięcznika Literackiego”, „Orientacji”, „Nowego Wyrazu”, „Gazety Antykwarycznej”. Zrealizował m.in. reportaż filmowy Pejzaże Bystrej o życiu i malarstwie Juliana Fałata. Twórczość literacka Jerzego Waksmańskiego była wielokrotnie nagradzana. Otrzymał między innymi drugą nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Literackim LSW za debiut prozatorski Czarne łochynie, trzecią nagrodę w konkursie radiowym za słuchowisko Awaria. Druga powieść wydana nakładem Wydawnictwa „Śląsk” nosi tytuł Spadek. Bractwo skrobiących to powieść „rozwojowa”, pokazująca młodego człowieka, szukającego swego miejsca w życiu. Akcja rozgrywa się w PRL-u, w dawnych włościach Warszyckiego, w Czernikowie, Częstochowie, Aleksandrowie Kujawskim, Toruniu, Bydgoszczy i w Katowicach. W tle m.in. dramatyczne wydarzenia Marca 68, radość z wyboru krakowskiego kardynała Karola Wojtyły na papieża. Galeria przeróżnych postaci: Godnych szacunku, jak były więzień Dachau, rodzice, nauczyciele, profesura, miłośnicy literatury, studenccy twórcy, ale też ludzie małej wiary, niepewni swego, konformiści. Autor nie bierze odpowiedzialności za utożsamianie zmyślonych, fikcyjnych postaci z rzeczywistymi osobami.