Bóg wie, że się gniewasz

Uznaj swój gniew! Nazwij krzywdę po imieniu i uznaj winę sprawcy! Przebacz dopiero wtedy, gdy do tego dojrzejesz - a nie w reakcji na przeprosiny! Nieczęsto słyszymy takie słowa. Zazwyczaj uczy się nas panować nad swoim gniewem, tłumić go. Nie jest to jednak najlepsze rozwiązanie. Gniew jest naturalną reakcją psychiczną mająca chronić nas przed bezpośrednim zagrożeniem lub zranieniem. Potrzebujemy go; bez niego nie zdołalibyśmy przeżyć. Groźny staje się dopiero tłumiony gniew, który w końcu doprowadza do wybuchu wściekłości lub destrukcji, niszcząc więzi z innymi ludźmi. Tłumiony gniew może zawładnąć nami całkowicie, przesłonić naszą prawdziwą tożsamość, uniemożliwić nawiązywanie relacji z innymi ludźmi i zamknąć nas w pułapce własnych emocji. Aby wyrwać się z morderczego uścisku tłumionego gniewu, trzeba się nauczyć go wyrażać - uczciwie i bezpośrednio...