Bóg lasów

Panika – ...pochodzi od imienia Pana, greckiego boga lasu. Lubił płatać ludziom figle, mącić im w głowie i dezorientować ich, póki nie zgubili się i nie postradali zmysłów. Ten, kto panikuje, dodała T.J., staje się wrogiem lasu. A las można sobie zjednać, zachowując spokój"
Bogaci ludzie wydają się niczym nie przejmować.
Są szczęśliwi i niczego im nie brakuje zaś ich domy mogłoby pomieścić naprawdę wiele osób.
Panowie noszą kosztowne garnitury , panie piękne suknie, a ich jedynym zmartwieniem wydaje się być zbyt mała ilość alkoholu w barku.
Rodzina Van Laar jest jedną z najbardziej szanowanych w okolicy i zatrudnia mnóstwo osób.
Prowadzą oni także obóz dla dzieci, którego celem jest nauczyć młodych ludzi samodzielności i poszanowania dla przyrody.
Najmłodsze pokolenie rodu to Peter Van Laar III , jego żona Alice oraz dwoje ich dzieci.
Synek imiennik taty pieszczotliwie zwany Misiem oraz córka Barbara.
W sierpniu 1975 roku dziewczyna licząca wówczas trzynaście lat zaginęła.
Wszelkie ślady obecności nastolatki się zatarły i nikt nie wie, gdzie mogła się podziać.
Zarówno koleżanki jak i wychowawcy milczą niczym zaklęci.
Jednak każdy z nich skrywa własne tajemnice.
Syn wpływowego prawnika , młodziutka opiekunka...a przede wszystkim rodzina.
Co warte uwagi czternaście lat wcześniej zaginął ośmioketni braciszek Barbary..
Czy te dwie sprawy się łączą? I czy zbiegły z więzienia seryjny morderca Jacob Sluiter ma z tym coś wspólnego?
Do rozwikłania zagadki zostaje przydzielona dwudziestosześcioletnia oficer śledcza Judyta Luptack.
Nie brakuje jej determinacji i odwagi , lecz czy jest gotowa poznać prawdę?
Fabuła tej powieści i odkrywanie motywów bohaterów przypomina wędrówkę przez las.
Początkowo otoczenie wydaje się piękne, niczym z baśni , a człowiek jest przekonany ,że nie spotka go nic złego. Jednak im głębiej się zanurza tym robi się ciemniej.
Autorka kreśli galerię postaci, z których każda ma coś do ukrycia: wychowawcy, znajomi dziewczyny, a także sama rodzina. Atmosfera milczenia i niedopowiedzeń przypomina najlepsze thrillery psychologiczne, gdzie prawda kryje się w półcieniach i gestach bardziej niż w słowach.
Każda kolejna scena czy rozdział buduje coraz większe napięcie i budzi ciekawość..
Bóg lasów jest opowieścią o strachu, który potrafi rozłożyć na łopatki nawet najpotężniejszych. To także historia o sekretach, które – jeśli nie zostaną ujawnione – zatruwają całe pokolenia. Klimat powieści przywodzi na myśl skandynawskie kryminały: gęsty, chłodny, duszny i niepokojący.
Wciąga i nie pozwala się odłożyć dopóki nie pozna się finału.
Serdecznie polecam 🌲🌲🌲