W niniejszym tomie zostały zebrane teksty, dotychczas rozproszone w międzywojennej i emigracyjnej prasie albo nigdy niepublikowane. Jak się okazuje, Sergiusz Piasecki pozostawił po sobie sporo drobnych wypowiedzi autobiograficznych, publicystykę (np. odważny tekst o charakterze politycznego protestu Sto pytań pod adresem obecnej" Warszawy z 1946 roku), polemiki (m.in. z Czesławem Miłoszem, Melchiorem Wańkowiczem). Dochodzą do tego ciekawe wywiady, przeprowadzone w większości tuż po wyjściu z więzienia na Świętym Krzyżu, jak i odpowiedzi na ankiety emigracyjnych czasopism. Są wśród nich m.in. wspomnienia o rosyjskim dzieciństwie i latach szkolnych, pierwszej wizycie w teatrze i czytanych książkach, o wyprawie nad kresowe jezioro Narocz i o przyjaźni z Witkacym, jest oświadczenie w obronie Józefa Mackiewicza i wezwanie pisarzy-emigrantów do podjęcia wspólnej akcji przeciw sowieckiemu komunizmowi i jego propagandzie