Arachne i Atena

Monika Świerkosz, przywołując dwie mitologiczne figury, Ateny i Arachne, podejmuje interesującą i pogłębioną dyskusję z feministycznymi interpretacjami mitu o Arachne i na nowo analizuje postać Ateny. Jej przemyślenia kwestionują dotychczasowe binarne ujęcia dyskursu artystycznego, politycznego i etycznego w literaturze pisanej przez kobiety. Zakres i różnorodność materiału badawczego obejmującego okres od dwudziestolecia międzywojennego do początku XXI wieku, dociekliwość i uwaga, z jaką Autorka czyta wybrane teksty, przywołując rozległe konteksty kulturowe i emancypacyjne, budzą duży szacunek. Świerkosz dokonuje reinterpretacji twórczości Ireny Krzywickiej, Marii Dąbrowskiej, Stanisławy Przybyszewskiej i Anny Bojarskiej, skupiając uwagę na nieoczywistych podobieństwach pojawiających się w literackich projektach i utworach tych czterech pisarek, a podstawą wyróżnienia wspólnych cech jest nowatorsko zdefiniowane przez Autorkę pojęcie kobiecego klasycyzmu.