Aksjologiczny wymiar paidei w rozważaniach...

W niniejszej książce została uwzględniona znakomita większość funkcjonujących w literaturze z zakresu myśli pedagogicznej, historii filozofii, literatury i medycyny opracowań dotyczących życia i twórczości Sebastiana Petrycego z Pilzna.
Pierwszy rozdział koncentruje się na dorobku pedagogicznym Sebastiana Petrycego z Pilzna. Antyczne i średniowieczne tło są punktem wyjścia do szczegółowego opisu warsztatu naukowego wspomnianego pedagoga. Podkreślono cały katalog jego naukowych zainteresowań i doświadczeń, który wpłynął na formułę oraz treść rozstrzygnięć w dziedzinie pedagogiki. Wskazanie wielości sposobów ujęcia przez Petrycego problematyki wychowawczej pozwala na pełniejszy i głębszy wgląd w jego koncepcję pedagogiczno-filozoficzną. Analizie poddano również konkretne zagadnienia aksjologiczne służące wychowaniu człowieka i obywatela. Istotna jest tutaj próba dowiedzenia, że pilźnianin w swojej teorii wychowania wyznaczył ramy, które z uwagi na humanistyczny uniwersalizm mogą posłużyć za impuls do budowy współczesnego systemu pedagogiki.
Rozdział drugi został poświęcony porządkowi aretologicznemu wypracowanemu przez Petrycego. Zawiera analizę przyjętego przez niego systemu wartości, w tym arete w jego rozumieniu wychowania. Na pierwszy plan wysuwa się przekonanie Petrycego, że w pojęcie arete wpisany jest aspekt demokratyzacji życia społecznego. Istotny przedmiot rozważań tego rozdziału stanowi także zagadnienie paidei jej klasyczny kształt, recepcja w epoce renesansu i główne założenia jej nowej koncepcji, współcześnie będącej ważnym wątkiem w debacie dotyczącej rozwoju pedagogiki.
Rozdział trzeci skupia się na recepcji dorobku pedagogicznego Petrycego na przestrzeni czterech stuleci, a zwłaszcza na próbie ustalenia, na ile renesansowa pedagogika aksjologiczna wypracowana przez omawianego arystotelika może stanowić oparcie dla współczesnej pedagogiki. Wnikliwej analizie poddano tutaj problem wychowania w cnotach z uwzględnieniem katalogu cnót przygotowanego przez Petrycego. Kluczowym elementem tej części publikacji jest odniesienie poczynionych przez pilźnianina rozstrzygnięć z zakresu aretologii do współczesnej filozofii moralnej (etyki cnót) i wybranych współczesnych systemów wychowania.