Jak zacząć rozmowę?
Kiedy zadać pytanie nauczycielowi?
    W jaki sposób zakończyć dialog?
    Jak poradzić sobie z napięciem?
    Jak i kiedy powiedzieć drugiej osobie coś miłego?
    Kiedy przyznać się do błędu?
    W jaki sposób poprosić o pomoc?
Szereg podobnych pytań z zakresu komunikacji interpersonalnej zadaje sobie  większość uczniów w spektrum autyzmu. Niepisane normy społeczne są dla  tej grupy uczniów szczególnie trudne do zrozumienia.
Czy inne funkcjonowanie w zakresie życia społecznego oznacza, że  autystyczny uczeń nie chce nawiązywać kontaktów z rówieśnikami?  Zdecydowanie nie. Wiemy dziś, że wzajemne zrozumienie i akceptacja  pozwalają uczniom neurotypowym oraz autystycznym z sukcesem wchodzić w  interakcje. Tym, co może zapobiec wycofaniu się osoby w spektrum autyzmu z życia społecznego z powodu lęku przed niepowodzeniem,  niezrozumieniem, kolejną porażką, oraz tym, co zachęci ją do kontaktów z innymi, jest prowadzenie przykładowych rozmów, nauka stosowania  odpowiednich zwrotów, ćwiczenie sposobów poradzenia sobie z różnymi  emocjami.
Takie przygotowanie do sytuacji życiowych może odbywać się w trakcie zajęć  rewalidacji, treningów umiejętności społecznych, innych zajęć w szkole  lub w domu.